«مدرسه روابط عمومی»- دکتر حجت اله عباسی می نویسد: حاج محمود مغازه دار یکی از شهرهای کوچک استان مرکزی بود و چندسال پیش برحمت خدا پیوست.
نقل می کرد در سال های قبل یک روز دامداری با سرعت و عجله به مغازه آمد و گفت: حاجی مایه پنیر داری؟. گفتم: بله. گفت سیری چنده: گفتم 6 هزار تومان. دامدار در پاسخ جمله معترضه ای به من گفت: اما فلان مغازه سیری 4 هزار تومان میده. حاج محمود می گوید: خب! می خریدی. دامدار می گوید: البته مایه پنیر او تمام شده است. حاج محمود لبخندی می زند و به دامدار می گوید: من وقتی مایه پنیر ندارم سیری دو هزار تومان میدهم!
کمپین رسانه های اجتماعی درباره نرخ دلار در روز سه شنبه 10شهریور هر چند خوب بود ولی نقایص جدی داشت و من را یاد دیالوگ حاج محمود با دامدار انداخت.
درست است که رسانه های اجتماعی قدرتمند هستند و به قول بودریارد می توانند تاثیر پیام را در بینهایت ضرب کنند. ولی انتشار پیام در این رسانه ها بدون توجه به «فضای واقعی» کار آنها را ابتر خواهد کرد.
رسانه های اجتماعی نمی توانند بدون توجه به زمینه واقعی پیام، اثر مستمر و تعیین کننده بر کاربران داشته باشند. البته ممکن است موج سریع و گذرایی را ایجاد کنند ولی ثبات نخواهد داشت.
ما گاهی روابط عمومی هایی را می بینیم که بی گدار در رسانه های اجتماعی وارد می شوند و بعد از چندی دست از پا درازتر و بدون نتیجه از آن خارج می شوند. باید دانست که بستر رسانه های اجتماعی فضای جولان چه کسانی است و آیا می توان در آنجا زیست سازمان خود را تضمین کرد؟
دو گانه «فضای مجازی» و «فضای واقعی» و همسویی آنها درباره یک موضوع، می تواند اثر تعیین کننده داشته باشد. ولی هیچ یک از این دو به تنهایی قادر به ایجاد موج عظیم و با ثبات در جامعه نیستند بویژه اینکه بجای همگرایی درباره یک موضوع، این دو فضا واگرا باشند. در نتیجه روابط عمومی ها باید بسیار در این موضوع سنجیده عمل کنند. شما می توانید با ما در تماس باشید و آموزش و مشاوره ما را در این زمینه دریافت کنید.