«مدرسه روابط عمومی»- دکتر احمد یحیایی ایله ای شعاری را در اغلب جلسات مطرح می کنند و آن این است: «روابط عمومی یعنی دوستی با همه، دشمنی با هیچ کس!» گاهی اوقات ما در زندگی روزمره دچار اشتباه می شویم. دیگران نیز دچار اشتباه می شوند. اما این اشتباه ما و دیگران را به چه سویی می برد؟
اگر این اشتباهات تبدیل به خشم و کینه شود باید گفت: لطفا خشم و کینه را در خود نگه ندارید!
کاری کنید که امروز آخرین روزی باشد که اسیر ناراحتیهای قدیمی هستید.
چیزی که در گذشته اتفاق افتاده است، فقط یک بخش از کتاب زندگی شماست.
فقط کافی است که کتاب را ورق بزنید.همه ما بخاطر تصمیمات خودمان و دیگران صدمه دیدهایم و بااینکه درد و ناراحتی ناشی از این تجربیات کاملاً طبیعی هستند، گاهیاوقات برای مدتی طولانی در شما میمانند. احساس خشم و کینه ما را وا میدارد که همان درد را دوباره و دوباره برای خودمان تکرار کنیم و فراموش کردن آن برایمان سخت شود.
بخشش چاره کار است. باعث میشود بتوانید بدون مقابله کردن با گذشته، روی آیندهتان تمرکز کنید. برای دریافتن قدرت بینهایت چیزی که در آینده اتفاق میافتد، باید هر چیزی که پشت سرتان است را ببخشید.
بدون بخشش، زخمها هیچوقت خوب نمیشوند و رشد فردی شما حاصل نخواهد شد.
به خود تاکید کنید: من ذهن خود را از بند گذشته رها می سازم.
این که بتونیم زندگی راحت و شیرینی رو داشته باشیم و هر روز یک ایده نو رو در زندگیتون تجربه کنید هنرو تخصص ماست.
این مساله را نه تنها در خودتان نهادینه کنید، بلکه به عنوان یک مسئول روابط عمومی سعی کنید کینه ها را از دل همکاران نیز بشویید. می توانید از تکنیک تبدیل اشتباهات به طنز استفاده کنید. موضوعات بد را جدی نگیرید.