«مدرسه روابط عمومی»- مطالعه منتشر شده در سال ۱۹۹۸ توسط Mueller و Dweck در دانشگاه استنفورد، مفهوم "مکانیزم اثر تشویق" و تاثیر آن بر عملکرد دانش آموزان را بررسی کرد. یافته های این تحقیق نه تنها دیدگاه ها را در مورد انگیزش در محیط های آموزشی، بلکه در زمینه یادگیری و توسعه سازمانی نیز متحول کرد.
در این مطالعه، دانش آموزان به سه گروه تقسیم شدند و هر گروه پس از حل موفقیت آمیز یک مساله، به روش های مختلفی مورد تشویق قرار گرفتند:
گروه اول: "آفرین! تو خیلی باهوشی."
گروه دوم: "آفرین! مسئله را به درستی حل کردی." (در صورت حل نادرست مسئله: "نه! مسئله را اشتباه حل کردی.")
گروه سوم: "آفرین! تلاش خودت را کردی."
این آزمایش بارها در شرایط مختلف تکرار شد و نتایج جالبی را به دست داد.
Mueller در مورد دلیل تاثیر منفی تعریف از "هوش" بر عملکرد افراد توضیح می دهد:
"ما همیشه برنده نیستیم. همیشه مشکلاتی وجود دارند که حل نمی شوند و نبردهایی هستند که در آنها شکست می خوریم.
کسی که احساس می کند موفقیتش ناشی از هوش بالا است، پس از هر بار شکست، اعتماد به نفس و باور خود را تا حدی از دست خواهد داد.
اما کسی که احساس می کند موفقیتش ناشی از تلاش است، با هر موفقیت انگیزه بیشتری پیدا می کند و هر شکست به او یادآوری می کند که باید تلاش خود را افزایش دهد."
کاربرد در روابط عمومی:
یافته های این مطالعه کاربردهای مهمی در زمینه روابط عمومی دارد. متخصصان روابط عمومی می توانند از این Erkenntnisse برای ایجاد انگیزه در کارکنان، افزایش تعهد و تشویق رفتارهای مطلوب استفاده کنند.
با استفاده از این اصول، متخصصان روابط عمومی می توانند محیطی مثبت و انگیزشی ایجاد کنند که در آن کارکنان برای انجام وظایف خود به بهترین نحو تلاش می کنند و به اهداف سازمانی دست پیدا می کنند.
در نهایت، به یاد داشته باشید که تشویق و انگیزش یک فرایند مداوم است.
نیازهای افراد در طول زمان تغییر می کند، بنابراین مهم است که رویکرد خود را متناسب با شرایط و نیازهای آنها تنظیم کنید.