«مدرسه روابط عمومی»- سرودن شعر در باب روابط عمومی بسیار دشوار است چراکه شعر دارای وزن است و وزن و آهنگ با وجود عبارت روابط عمومی بسیار دشوار می شود. لذا از شعر سپید مدد می گیریم که بتوانیم بگوییم آنچه در اندیشه روابط عمومی ها می گذرد:
بند اول:
ای روابط عمومی، ای یار و غمخوار،
تو در هر سازمان، هستی گرهگشا.
با تدبیر و اندیشه، مشکل میگشایی،
با صداقت و راستی، راه مینمایی.
بند دوم:
تو پل ارتباطی، میان ما و مردم،
با قلم و بیان، روشنگر هر قدم.
خبر و رویداد، به گوش همگان میرسانی،
نام نیک سازمان، در جهان میپرورانی.
بند سوم:
در بحران و سختی، یاریگر و پشتیبان،
با صبر و شکیبایی، رفع مشکل نمایی آسان.
با تعهد و تخصص، در کار خود ماهری،
با اخلاق و مدارا، الگوی همکاران خویش هستی.
بند چهارم:
ای روابط عمومی، ای شمع فروزان،
با پرتو وجودت، تاریکیها را میزدایی آسان.
تو در هر سازمانی، نقش کلیدی داری،
با تلاش و کوشش، به موفقیت رهنمون میشوی.
بند پنجم:
پس ای یار و غمخوار، قدر تو را میدانیم،
با احترام و سپاس، به تو ادای دین مینماییم.
باشد که در کار خود، پیروز و سربلند باشی،
و همیشه در مسیر حقیقت و راستی گام برداری.
بند ششم:
ای روابط عمومی، ای نغمه خوش الحان،
با نوای دلنشین، دلها را میکنی شاد و خندان.
با خلاقیت و ابتکار، کار خود را زیباتر میکنی،
با ذوق و سلیقه، هر مخاطبی را مجذوب خود میکنی.
بند هفتم:
تو در دنیای امروز، نقشی مهم داری،
با قدرت رسانه، پیام خود را به گوش جهانیان میرسانی.
با صلح و دوستی، میان ملتها پیوند میزنی،
با فرهنگ و هنر، دنیا را به مکانی زیبا تبدیل میکنی.
بند هشتم:
ای روابط عمومی، ای امید و آینده،
با تلاش و پشتکارت، به فردایی روشن رهنمون میشوی.
با علم و دانش، به پیشرفت و توسعه کمک میکنی،
با تعهد و مسئولیت، دنیایی بهتر میسازی.
بند نهم:
پس ای یار و غمخوار، قدردان تو هستیم،
با احترام و سپاس، به تو ادای دین مینماییم.
باشد که در کار خود، همیشه موفق و سربلند باشی،
و در مسیر خدمت به مردم، پیروز و موید باشی.
بند دهم:
گهی چون سوزن ظریف و کاردان،
تویی عامل الفت در میان سازمان.
گهی چون طبل، آوا بر زمین زند،
سخن ز اقدام و کار بیگزند.
بند یازدهم:
نباشد در میان، جای باطل و دروغ،
شفافیت، سرلوحه در هر سَروق دفترت
از آن رو هر سخن سنجیده و راست،
زبان سازمان گشته، مایهی وثاق
بند دوازدهم:
روانشناس دلهای بیقرار،
به وقت بحران، مرهم زخم یار.
مدیر اندیشهها در هر کلام،
به سوی قلهی پیشرفت، رهبر به تمام.
پس ای امانتدار نام و اعتبار،
بمان پاینده، ای روابط عمومی، برقرار.