پیام‌های غیرکلامی در گفتگوهای مدیر روابط عمومی: راهنمایی برای توجه و تفسیر

«مدرسه روابط عمومی»-در دنیای ارتباطات، پیام‌های غیرکلامی بسیار اهمیت دارند. این پیام‌ها شامل اصطلاحات بدنی، حرکات، انگشتان، نگاه‌ها، و حتی لبخندها هستند که بیانگر احساسات، نگرش‌ها، و تاثیرات غیرکلامی افراد در یک گفتگو می‌باشند.دکتر عادل میرشاهی، متخصص روابط عمومی معتقد است: مدیران روابط عمومی باید بتوانند این پیام‌های غیرکلامی را به درستی تفسیر کنند تا بتوانند ارتباطات خود را بهبود ببخشند و به بهبود کارایی و اثربخشی فعالیت‌های خود در این زمینه کمک کنند.

1. انتقال اعتماد با لبخندها:

لبخندها می‌توانند نشان‌دهنده اعتماد، دوستی، و محبت باشند. مدیران روابط عمومی باید به لبخندهای همکاران و مخاطبان خود توجه کنند. لبخندها می‌توانند به فضای گفتگویی مثبت و دوستانه اضافه کنند و احساس راحتی و اعتماد را تقویت کنند.

2. انرژی و انگیزه با حرکات بدنی:

حرکات بدنی می‌توانند نشاندهنده انرژی، انگیزه، و تعهد باشند. مدیران روابط عمومی باید به حرکات بدنی همکاران خود توجه کنند. اگر همکاران با انرژی و پویا به نظر می‌رسند، این می‌تواند تاثیر مثبتی بر روی محیط کار و ارتباطات داشته باشد.

3. انگشتان و حرکات دست:

انگشتان و حرکات دست می‌توانند تاکید کننده نقاط مختلفی از گفتگو باشند. این حرکات می‌توانند نشان‌دهنده اهمیت، تاکید، یا حتی عدم اطمینان باشند. مدیران روابط عمومی باید به حرکات دست همکاران و مخاطبان خود توجه کنند و سعی کنند از این حرکات برای تفسیر صحیح محتوای گفتگو استفاده کنند.

4. نگاه‌ها و ارتباط چشمی:

نگاه‌ها می‌توانند نشان‌دهنده تمرکز، توجه، یا حتی عدم راضی بودن باشند. مدیران روابط عمومی باید به نگاه‌ها و ارتباط چشمی همکاران و مخاطبان خود توجه کنند و سعی کنند از این نشانه‌ها برای درک بهتر و ارتباط موثرتر استفاده کنند.

5. انطباق با فرمان‌های صوتی:

تن صدا، سرعت صحبت، و تنوع در صدا می‌توانند تاثیرات مختلفی بر روی گفتگو داشته باشند. مدیران روابط عمومی باید به فرمان‌های صوتی همکاران و مخاطبان خود توجه کنند و سعی کنند با تطابق با این فرمان‌ها، ارتباط موثرتری ایجاد کنند.

پیام‌های غیرکلامی از اهمیت بسیاری برخوردارند و مدیران روابط عمومی باید بتوانند این پیام‌ها را به درستی تفسیر کنند و بهبود بخشیدن به ارتباطات خود را تسهیل کنند. با توجه به توانایی تفسیر صحیح این پیام‌ها، مدیران روابط عمومی می‌توانند بهبودهای موثری در ارتباطات خود داشته باشند و به این ترتیب به کارایی و اثربخشی فعالیت‌های خود در این زمینه کمک کنند. 

ضمنا این شناخت ها در این سطح برای مدیر روابط عمومی کافی نیستند و برای متبحر شدن در آن نیاز به جلسات کوچینگ و آموزش و مشاوره است. برای این سه می توانید با ما تماس بگیرید.

گلوسو فوبیا؛ یکی از چالش های مدیران روابط عمومی

«مدرسه روابط عمومی»- ترس از سخنرانی یا گِلوسوفوبیا، یکی از رایج‌ترین ترس‌ها در میان انسان‌ها است که حتی افراد باتجربه و حرفه‌ای نیز ممکن است آن را تجربه کنند. این ترس می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

1. ترس از قضاوت شدن: نگرانی از اینکه دیگران در مورد نحوه صحبت کردن و ارائه شما چه فکری می‌کنند.
2. ترس از اشتباه کردن: نگرانی از اینکه در حین صحبت کردن اشتباه کنید یا تپق بزنید.
3. ترس از عدم تسلط: نگرانی از اینکه به اندازه کافی بر موضوع سخنرانی خود تسلط ندارید.
4. ترس از عدم تمرکز: نگرانی از اینکه در حین صحبت کردن تمرکز خود را از دست بدهید و ذهنتان قفل کند.
5. ترس از علائم فیزیکی: نگرانی از اینکه در حین صحبت کردن علائم اضطراب مانند لرزش صدا، تعریق یا تپش قلب را تجربه کنید.

راهکارهای غلبه بر ترس از سخنرانی:

1. تمرین:

تمرین در مقابل آینه: با خودتان در مقابل آینه صحبت کنید و به حرکات و زبان بدنتان توجه کنید.

تمرین در مقابل دوستان یا اعضای خانواده: از آنها بخواهید که به شما بازخورد ارائه دهند.

پیوستن به گروه‌های سخنرانی: در این گروه‌ها می‌توانید با افراد دیگر که ترس از سخنرانی دارند آشنا شوید و از تجربیات آنها استفاده کنید.

2. آماده سازی:

انتخاب موضوعی که به آن علاقه دارید: صحبت کردن در مورد موضوعی که به آن علاقه دارید، آسان‌تر خواهد بود.

تحقیق و جمع آوری اطلاعات کافی: به اندازه کافی در مورد موضوع سخنرانی خود تحقیق کنید تا به تسلط کافی برسید.

تهیه یارانه بصری: از یارانه بصری مانند اسلایدها یا تصاویر برای جذاب تر کردن ارائه خود استفاده کنید.

تمرین ارائه: چندین بار ارائه خود را تمرین کنید تا با زمان بندی آن آشنا شوید.

3. تکنیک های آرامش بخش:

تمرینات تنفسی: قبل از سخنرانی، چند نفس عمیق و آرام بکشید تا اضطراب خود را کاهش دهید.

مدیتیشن: مدیتیشن می تواند به شما کمک کند تا آرامش خود را حفظ کنید و تمرکز خود را افزایش دهید.

تجسم: تصور کنید که با موفقیت سخنرانی خود را انجام می دهید.

4. در حین سخنرانی:

به خودتان اعتماد به نفس داشته باشید: به خودتان و توانایی هایتان ایمان داشته باشید.

با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنید: به چشمان مخاطبان خود نگاه کنید و با آنها صحبت کنید.

از حرکات و زبان بدن مناسب استفاده کنید: حرکات و زبان بدن شما باید با صحبت هایتان همخوانی داشته باشد.

از اشتباهات خود نترسید: اگر اشتباهی کردید، به سرعت آن را اصلاح کنید و ادامه دهید.

از ارائه خود لذت ببرید: سعی کنید از ارائه خود لذت ببرید و به آن به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد نگاه کنید.

با استفاده از این راهکارها، مدیران روابط عمومی می توانند بر ترس از سخنرانی خود غلبه کرده و با اعتماد به نفس و تسلط بیشتری در مقابل مخاطبان خود صحبت کنند.

علاوه بر موارد ذکر شده، مدیران روابط عمومی می توانند از منابع و ابزارهای زیر نیز برای غلبه بر ترس از سخنرانی استفاده کنند:

1. کتاب ها و مقالات: کتاب ها و مقالات زیادی در مورد ترس از سخنرانی و راهکارهای غلبه بر آن وجود دارد.
2. وب سایت ها و ویدئوها: وب سایت ها و ویدئوهای آموزشی زیادی در مورد سخنرانی و ارائه وجود دارد.
3. مربیان سخنرانی: مربیان سخنرانی می توانند به شما در غلبه بر ترس از سخنرانی و ارتقای مهارت های سخنرانی تان کمک کنند.
4. با کمی تلاش و تمرین، مدیران روابط عمومی می توانند بر ترس از سخنرانی خود غلبه کرده و به سخنرانان موفقی تبدیل شوند.

نقش مربی در رفع گلوسوفوبیا بسیار موثر است بنابراین ما می توانیم با منتورشیپ به شما کمک کنیم تا بر این ترس فائق آیید. با ما در تماس باشید. 

تفاوت گوش دادن با شنیدن در علوم ارتباطات

«مدرسه روابط عمومی»-گوش دادن با شنیدن فرق دارد. شنیدن یعنی توانایی درک صدا، حال آنکه گوش دادن نیازمند تمرکز عمیق‌تر و استفاده از سایر حواس است.

 برای گوش دادن نه تنها باید به ماجرایی که تعریف می‌شود دل بدهید، بلکه لازم است به طرز بیان، شیوه‌ی استفاده از زبان، لحن و حرکات بدن گوینده نیز دقت داشته باشید.

 به عبارت دیگر، گوش دادن یعنی درک همزمان پیام‌های کلامی و غیرکلامی. 

پس فقط شنیدن کلمات گفته شده کفایت نمی‌کند، بلکه برای گوش دادن، به چیزی بیشتر از گوش‌ها احتیاج دارید. در مجموع، مهارت خوب گوش دادن بستگی به این دارد که چه مقدار از حرف‌های طرف مقابل‌تان را شنیده و به مفهوم‌شان آگاه هستید. 

دکتر راشِل نائومی رِمِن (Rachel Naomi Remen)، ترویج‌دهنده‌ی طب تلفیقی، در این باره می‌گوید:

گوش دادن اساسی‌ترین و قدرتمندترین شیوه‌ی برقراری ارتباط با دیگران است. فقط گوش دهید. شاید مهم‌ترین چیزی که همواره به یکدیگر ارزانی می‌کنیم همین توجه‌مان باشد.

خوب گوش دادن شامل زیر نظر گرفتن زبان بدن و توجه به ناهماهنگی‌های احتمالی بین پیام‌های کلامی و غیرکلامی ارسال شده از سوی گوینده است. 

به بیان ساده‌تر، یک شنونده‌ی خوب فقط به چیزی که گفته می‌شود گوش نمی‌دهد،

 بلکه به چیزهایی که گفته نمی‌شوند یا نصفه‌کاره به زبان می‌آیند نیز گوش می‌دهد. مثلا اگر کسی به شما گفت که زندگی خوب و خوشی دارد، اما حین انتقال این پیام دندان‌هایش را به هم فشرد یا اشک در چشم‌هایش حلقه زد، بدانید که بین پیام کلامی و غیرکلامی او مغایرت وجود دارد.روابط عمومی ها باید بتوانند خیلی خوب همه چیز را گوش بدهند. گوش دادن نیازمند تمرین و ممارست است. طیف وسیعی از تکنیک ها برای گوش دادن وجود دارد که می توانید در آموزش های روابط عمومی دریافت کنید. روابط عمومی، هنری است که با استفاده از زبان و ارتباطات، می تواند جهان را به مکانی بهتر تبدیل کند. اگر به دنبال یادگیری بیشتر در مورد این هنر هستید، می توانید در دوره های آموزشی و مشاوره های ما شرکت کنید.